terug

 

De jaren 70/80

 

Pastor Simon Kuyten.

1970 – 1980

We hebben in die jaren heel veel opgezet .Dat kon omdat we met drie pastores waren. Eerst werkte ik samen met Frits Tesser en Jacob Hijnen en later met Leo Verbakel en Peter Denneman.

Elke pastor had een hoofdaandachtsveld en van hieruit werd er op alle fronten van het pastoraat iets opgebouwd en tot stand gebracht.

Mijn hoofdaandachtsveld was in die periode de zorg op de scholen.

In de beginjaren gaf ik les op de basisscholen. Later werd dat de catechese begeleiding aan de leerkrachten.

We hebben heel veel opgezet rondom de gezinscatechese en de sacramentenbegeleiding zoals eerste communie, vormsel, huwelijksgesprekken en doopgesprekken.

Er kwamen verschillende koren naast het gemengd koor kwam er een kinderkoor, een jongerenkoor en het Experikoor.

Met de komst van de Montfortkerk kregen we een mooie, kleine en stemmige kerk met tal van mogelijkheden.

De Montfortparochie was( is) een heel levende gemeenschap met veel vrijwilligers en dat was alom bekend.

 

 

 

Eindelijk heeft de wijk een eigen kerkruimte. Zaterdag 18 december 1971 wordt onze kerk feestelijk geopend door Mgr. Drs. J. Bluyssen, bisschop van 's-Hertogenbosch. Voor de bewoners van Stokhasselt is het een bijzondere gebeurtenis.

 

 

Pastor Leo Verbakel

1976 - 1988

 

Leo Verbakel volgde Frits Tesser op. Samen met Simon Kuyten en Peter Denneman was hij een poos een van de pastores van onze parochie.

 

Bij zijn afscheid van de Montfortparochie in Tilburg koos hij als motto: “We waren samen een tijdje onderweg”. Zo zag hij het leven. Het oprukkende individualisme deed hem echt pijn. Hoe kunnen mensen leven met God, als zij niet weten wat samenleven is?”

 

"Ik heb de mensen in Tilburg en in de Beerzen willen zeggen dat zij niet alleen zijn, dat God er is, dat zij geborgen zijn en dat zij die geborgenheid aan elkaar mogen doorgeven. Iedere mens zoekt geborgenheid, maar vindt die niet altijd. Maar als je er met hen over spreekt en er met een gebaar van getuigt, iemand de communie geeft of zegent, dan komt er vaak een diepe vrede over iemand, even een moment van echte geborgenheid".

Met pijn in het hart zag Leo om zich heen heel wat vereenzaming en verkilling. Wat hij als pastor had willen bewerkstelligen, was: samen een wal opwerpen tegen de oprukkende individualisering. In meerdere interviews heeft hij daarover gesproken. In zijn ogen was leven eerst echt, als er gezamenlijkheid en verbondenheid ontstaat. Samen zijn, samen iets doen, samen iets vieren ... dat was zijn ideaal. Hij droomde van een kerk bijeengehouden door hartelijkheid en wederzijdse nabijheid, een plek om te schuilen bij elkaar.

( Uit de preek van Wiel Logister t.g.v. de afsluiting van het Pastoraal werkjaar 2007-2008)

 

 

Pastor Peter Denneman

1973-1994

Pater Peter Denneman heeft in de 21 jaar dat hij als pastor aan de parochie verbonden was heel wat veranderingen doorgevoerd, veranderingen, die tot op de dag van vandaag in praktijk worden gebracht.

In dit lied bij zijn afscheid in 1994 passeren ze de revue.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

EX - PERIKELEN

Lied bij het afscheid van Peter Denneman - 23 januari 1994

 

Bij 't ontstaan van ons koor hadden wij een streepje voor

Peter was naar ’t scheen voor 't experi alleen.

Wijkopbouw, de w.w. en de kinderboerderij,

kwamen er toen bij en zo nog een hele rij.

Dus tot ons verdriet en grote spijt raakten wij hem steeds meer kwijt.

Hoort ons aan, hoort ons aan, hoor toch onze klaagzang aan

hoe 't ons is vergaan en hij ons in de kou laat staan.

 

IN DIE DAGEN VAN TESSER EN HIJNEN ZAG JE NOG DE ROOMSE LIJNEN.

WE ZEIDEN: “U” EN “MENEER PASTOOR”

MAAR DENNEMAN ZEI: “ 'T IS PETER HOOR”.

EN ZORGDE ZO GEZWIND VOOR EEN NIEUWE FRISSE WIND.

 

‘t Moment van scheiden breekt nu aan voor Peter Denneman.

Wij moeten hem nu laten gaan en balen daar wel van.

Want hij heeft talent in overvloed

en gebruikte dat zoals het moet met verve en elan!

 

BUNDELS LITURGIE EN SPELEN; BROOD EN WIJN SAMEN DELEN

JEZUS CHRIST - JONATHAN - MONTFORT EN CABARET

NOG VEEL MEER WERD DOOR HEM IN GANG GEZET.

SOMMIGEN VONDEN HET WAT ZWAKKER EN NOEMDEN HEM ZELFS  ‘N ROOIE RAKKER.

 

Eenentwintig jaren was hij hier, probeerde alles uit.

Hij deed dat echt op zijn manier en bracht een nieuw geluid.

Wij werden fors geprogrammeerd

maar straks zijn de rollen omgekeerd Simonis leeft zich uit!

 

REGELEN EN ORGANISEREN, WIJ MOESTEN NOG HEEL WAT LEREN.

STOELEN RECHT - STRAK IN ’T GELID, - ZODAT JE 9 RIBBELS VAN DE RADIATOR AF ZIT.

DE KALENDER SCHEEF EN 0 WEE ALS JE NIETS OPSCHREEF,

EVEN DENKEN, VERGEET HET MAAR! NIET VANDAAG, MAAR LIEVER GISTEREN KLAAR.

DE KAST OP SLOT, HET LICHT UITGEDAAN, EERDER KON JE NIET NAAR HUIS TOE GAAN.

 

Peter ging steeds aangepast gekleed dat weten wij secuur.

Hij hield van kovels (self made) heel handig en niet duur.

Maar straks moet hij in vol ornaat, -dat ie wereld wijd te pronken staat- in Stadelmaier-couture.

 

GEKLEED IN CORDUROY EN TRUI, DE OUTFIT VOOR ALTERNATIEVE LUI

GING IE ALS LEEK ZO ONGEVEER TOT AAN DE PREEK

ONS IN DE VIERING VOOR, MAAR LATER WEER IN KOVEL DOOR.

OOK IN BURGER WERD IE STEEDS MEER 'N PASTOR VERKLEED ALS HEER.

 

Onze kerk heeft haast in elke hoek ’n beelt’nis als decor.

Want Peter was altijd op zoek naar tekenen van Montfort.

Wie wijst hem nu voortaan de weg? -in de polder kent hij heg noch steg –

Wij hopen De Montfort!

 

OVERAL WAAR HIJ KWAM GAF HIJ SIGNALEN "VALT HIER NOG WAT TE HALEN?"

EVANGELISTEN VAN GLAS IN LOOD WAAR NIEMAND GELD OP BOOD

EEN BEELDJE HIER, 'N MONTFORT DAAR, PETER KREEG 'T VOOR ELKAAR.

 

Peter werkte hier met hart en ziel voor de gehele wijk.

Dat was wat ons zo goed beviel, zette zoden aan de dijk.

Hij wil graag "binnenste-buiten" gaan en dat kan in zendtijd nu voortaan

Hij zet zichzelf te kijk.

 

IN HEEL DIE OMROEPBENDETUSSEN DE MOL EN VAN DEN ENDE

ZAL HIJ MOETEN BEWIJZEN, ZICH IN DE MARKT TE PRIJZEN.

EN OM HEM WAT TE VERLICHTEN GAAN WIJ GEWOON 'N FANCLUB OPRICHTEN.

BOEREN, BURGERS, BUITENLUI SCHRIJF U IN, 'T KOST NIEMENDAL,

HIER HEBT U DE PAPIEREN AL!!!!!!!!

 

Jij wil gaan… jij wil gaan, jij wil ver van ons vandaan.

We missen jou... beslist, zullen doorgaan onbetwist.

Jij wil gaan... jij wil gaan, jij wil ver van ons vandaan.

We missen jou... beslist; zullen doorgaan onbetwist.

En we danken jou nu heel spontaan

Voor wat je voor de Montfort hebt gedaan.

Jij mag gaan... jij mag gaan, we doen het zelf wel voortaan

en wensen stuk voor stuk, jou veel voorspoed en geluk.